“ความล้มเหลวเป็นเรื่องปกติ”
การเรียนปริญญาเอกคือกระบวนการเรียนรู้ที่ไม่เหมือนกับการศึกษาทุกระดับที่ผ่านมา
ปริญญาเอกเป็นเพียงก้าวแรกของการเข้าสู่การเป็นนักวิจัยอิสระอย่างเต็มตัว เป็นการพัฒนาความสามารถในการวิจัยเพื่อสร้างองค์ความรู้ใหม่ได้ด้วยตนเอง การเรียนปริญญาเอกคือการเรียนรู้ “ทักษะใหม่” ที่ไม่มีในการเรียนทุกระดับที่ผ่านมา การเรียนปริญญาเอกเป็นกระบวนการ “เรียนรู้” แบบกลับหัวกลับหาง ในขณะที่การเรียนทุกระดับให้เราสะสมความรู้ที่ถูกถ่ายทอดมา แล้ว “สอบวัดผล” เมื่อถึงปลายทาง ปริญญาเอกบังคับให้เรา “หาทางไปเอง” โดยไม่ได้บอกว่า “จุดหมายปลายทาง” คือที่ไหน (!) เพราะฉะนั้น ลืมภูมิรู้เดิมที่เคยมีไปได้เลย การเรียนปริญญาเอกบังคับให้เราต้องเริ่มต้นจาก 0 แล้วไต่ไปให้ถึง 100 เส้นทางปริญญาเอกไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ และไม่มีวันจะเป็นเช่นนั้น
จึงไม่น่าแปลกใจ ที่ผู้เรียนปริญญาเอกจำนวนมาก ที่อาจเคยประสบความสำเร็จอย่างยอมเยี่ยมจากการเรียนในทุกระดับที่ผ่านมา กลับประสบปัญหาและความล้มเหลวเมื่อมาเรียนปริญญาเอก
ผู้เขียนอยากย้ำเตือนสำหรับนักศึกษาปริญญาเอกที่อาจกำลังหมดกำลังใจ
สำหรับผู้ที่กำลังท้อใจว่า ทำไมงานวิจัยถึงไม่ก้าวหน้าไปไหนเสียที ??!!
สำหรับผู้ที่กำลังอาจคิดล้มเลิก เพราะเจอความล้มเหลวแรกในชีวิตการศึกษา
ขอบอกชัด ๆ อีกครั้งว่า “ความล้มเหลวเป็นเรื่องปกติ”
ในการเรียนปริญญาเอก เราจะ fail และ fail หลายต่อหลายครั้ง
เราจะมีความกดดันถาโถมเข้าใส่อย่างหนักหนาสาหัส
เราต่างรู้ดีว่าแค่กดดันตัวเองก็มากพออยู่แล้ว แรงกดดันจากภายนอกยิ่งทำให้ทุกอย่างยุ่งยากขึ้นไปอีก
ด้วยปัญหาต่าง ๆ ที่ถาโถม ปริญญาเอกทำให้เราเรียนรู้ที่จะยอมศิโรราบ ยอมแพ้ และยอมรับ
ยอมรับว่าเราไม่ได้เก่งและฉลาดที่สุด
ยอมรับว่า การจัดการกับ “กระบวนการวิจัย” สำคัญน้อยกว่าการ “จัดใจ” ของตนเอง
การยอมแพ้ ทำให้เราลดอีโก้ในตัวเราลง ยอมที่จะพังทลายกรอบและแนวทางเดิม ๆ ที่เคยสร้างตัวตน “ความเป็นเรา”
ทำให้เรากลับมาอยู่กับตัวเราตัวนี้ ที่ไม่มี ไม่เหลืออะไร แล้วเริ่มต้นใหม่จาก “0”
ความจริงก็คือ “ความเก่ง” และ “ความฉลาด” ไม่ช่วยอะไรในการเรียนปริญญาเอก
เพราะต่อให้คนเก่งและคนฉลาดแค่ไหน ก็ล้วนเคยประสบปัญหาในการเรียนปริญญาเอกทั้งนั้น (ลองอ่านประสบการณ์ของผู้เรียนในเพจก็แค่ปริญญาเอกดู)
ปริญญาเอก ต้องการการจัดการกับ “ใจ” ของตัวเอง
ปริญญาเอก เริ่มต้นจากความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับ “การเรียนรู้” บนเส้นทางใหม่นี้ ที่อาจไม่เคยมีใครบอกคุณ ว่า “ความล้มเหลวเป็นเรื่องปกติ”
ประเด็นคือ ความล้มเหลว และผิดพลาดนั้น จะพาเราไปสู่การค้นพบ “สิ่งใหม่” ที่ดีกว่าเดิม
ปล่อยให้ตัวเอง ล้มเหลว
ปล่อยให้ตัวเอง รู้สึก fail
ปล่อยให้ตัวเอง เสียใจและผิดหวัง
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่อย่าปล่อยให้แรงกดดันภายนอกมาบอกเราว่า เรากำลังเดินผิดทาง เพียงเพราะงานของเราต้องปรับวัตถุประสงค์การวิจัยใหม่ หรือเปลี่ยนวิธีวิจัยใหม่
อย่าปล่อยให้แรงกดดันภายนอกมาบอกเราว่า เราควรเลิก เพราะงานของเราเดินไปช้ากว่าเพื่อนในรุ่นเดียวกัน
คนที่เข้าใจในการเรียนปริญญาเอกอย่างแท้จริงเท่านั้น จะรู้ว่า “ความรู้” ต้องการ “การบ่มเพาะ”
คนที่เข้าใจในการเรียนปริญญาเอกอย่างแท้จริงเท่านั้น จะรู้จัก “รอคอย”
เหมือนต้นไม้ที่ค่อย ๆ เติบโต บางครั้งต้นไม้ยังต้องโดนริดดอก ริดใบ เพื่อเติบโตได้ดีขึ้นกว่าเดิม
เปลี่ยนทุก “แรงกดดัน” ให้เป็น “แรงผลักดัน” ที่ดี
เปลี่ยน “ความกลัว” เป็น “ความเชื่อมั่น” ว่าหากเราล้มเหลววันนี้ นั่นหมายถึง เราเข้าใกล้เส้นชัยมากขึ้นแล้ว
เปลี่ยน “ความผิดปกติ” ให้เป็น “เรื่องปกติ”
ในกระบวนการเรียนรู้ มันไม่มีอะไร “ปกติ” “ตรงตามแบบแผน” และ “ตรงตามเวลา” แบบที่หลายคนเข้าใจหรอกนะ
ในธรรมชาติของการเรียนรู้ ทุกคนมีวิธีการเรียนรู้และเติบโตเป็นของตนเอง
ค้นหา “วิธีการ” นั้นของตัวคุณให้เจอ
เหมือนกับเรือ ที่เมื่อออกสู่ทะเลใหญ่ ต้องปรับวิถีของมัน
ธรรมชาติของการเรียนรู้ ก็เป็นเช่นนั้น
“ความล้มเหลว” ในวันนี้ จะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของ “กระบวนการ”
และในวันนั้นที่คุณผ่านพ้นทุกอุปสรรคและแรงกดดันทุกอย่าง… มาถ่ายทอดและแบ่งปันประสบการณ์การเรียนปริญญาเอกในเพจก็แค่ปริญญาเอกกันนะ เราจะรอเชียร์อยู่ที่ปลายทาง
ขอให้สนุกกับการหลงทางและพบทางออกที่ปลายอุโมงค์ ส่งกำลังใจให้นักศึกษาปริญญาเอกทุกคน
#เพจก็แค่ปริญญาเอก #JustaPhD
ก็แค่ปริญญาเอก 