นายหยุมหยิม: ปริญญาเอก..คืออะไร?

นายยิ้มแย้ม:

ปริญญาเอก คือ การเรียนที่สุดยอดท้าทาย …
ปริญญาเอก คือ การเรียนที่ต้องสุดยอดอึด
ปริญญาเอก คือ การเรียนที่สุดยอดเหนื่อย
ปริญญาเอก คือ การเรียนที่สุดยอดท้อไม่ได้
ปริญญาเอก คือ การเรียนที่ล้มต้องรีบลุก
ปริญญาเอก คือ การเรียนที่ต้องอดทนรอคอยผลลัพธ์จนวินาทีสุดท้าย

นายหยุมหยิม: ถ้ายังงั้น ทำไมถึงเป็น “ก็แค่..ปริญญาเอก” ล่ะ?

นายยิ้มแย้ม: ก็ถ้าเราสามารถใช้คำว่า “ก็แค่” นำหน้าคำเหล่านี้ ได้เต็มปากในวันใดวันหนึ่ง

ก็แค่..ท้าทาย
ก็แค่..อึด
ก็แค่..เหนื่อย
ก็แค่..ท้อไม่ได้
ก็แค่..ล้มต้องรีบลุก
ก็แค่..ต้องอดทนรอคอยผลลัพธ์จนวินาทีสุดท้าย

นายว่ามัน..ฟิน..ป่ะล่ะ?

นายหยุมหยิม: อืม..ก็อาจจะ..งั้นก่อนเรียนปริญญาเอก ขอลองใช้ก่อนเลย

“ก็แค่..ปริญญาโท” (ผายมือออก ยักไหล่หนึ่งที ยิ้มนิดๆที่มุมปาก)

เออ! ฟินจริงๆด้วย เจ๋งคอด