เพจก็แค่ปริญญาเอก ขอเปิดบ้านต้อนรับ “ว่าที่ดร.” คนล่าสุดที่จะมาพูดคุยกับเรา “ลูกขวัญ” ณพวรรณ ปัญญา นักศึกษาปริญญาเอก สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (NIDA) ไปรู้จักกับเธอกัน…แนะนำตัวหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ “ลูกขวัญ” ณพวรรณ ปัญญา ตอนนี้เรียนปริญญาเอก สาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม (Doctor of Philosophy Program in Environmental Management) คณะบริหารการพัฒนาสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (NIDA)

ขวัญจบ ปริญญาตรี สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ จากคณะรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ส่วนปริญญาโท จบ Urban Environmental Management (UEM) จาก Asian Institute of Technology (AIT) และ รัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง อีกใบค่ะ

ทำไมจึงตัดสินใจเรียนปริญญาเอก

ถ้าตอบเป็นทางการหน่อยก็เพราะอยากเป็นอาจารย์ อยากเป็นผู้ถ่ายทอดความรู้ค่ะ แต่จริงๆ อารมณ์ช่วงที่ตัดสินใจสมัครประมาณอยากเอาชนะตัวเองด้วยค่ะ เพราะขวัญยื่นสมัครแบบขอทุน พอผ่านการคัดเลือกก็ขอลองดูสักตั้ง บอกตัวเองว่า สู้โว้ยค่ะ

เตรียมตัวสอบเข้าปริญญาเอกอย่างไร

การเตรียมตัวสอบมีสองส่วนค่ะ ส่วนแรก คือ การยื่นข้อเสนองานวิจัยที่เราจะทำ ส่วนที่สอง คือ การสอบสัมภาษณ์

เรื่องข้อเสนองานวิจัย ขวัญพยายามทบทวนอ่านงานให้เยอะค่ะ หาประเด็นที่เราสนใจจริงๆ เวลาคณะกรรมการถามเราก็จะตอบได้ เหมือนเป็นการวัดความสนใจของเรามากกว่า แต่พอมาเรียนแล้ว โลกทัศน์เปิดกว้างขึ้น เจออาจารย์เก่งๆ เราอาจเจอประเด็นที่น่าสนใจใหม่ๆเพิ่มเติมได้

ส่วนการสอบสัมภาษณ์ จำได้ว่าเดินเข้าไปในห้องสอบ คณะกรรมการนั่ง 6-7 ท่าน ตัวหดเลยค่ะ แต่ก็หายใจลึกๆ ทำสมาธิ ตอบคำถามด้วยความมั่นใจค่ะ สบตาคณะกรรมการ เป็นตัวเอง แนะนำตัว ตอบคำถามแบบการเล่าเรื่อง เป็นคนชอบคุยชอบเล่าอยู่แล้วค่ะ ก็มีเตือนสติตัวเองบ้าง อย่านอกเรื่องนะ อย่าตลกให้มากนะ

ในที่สุดขวัญก็ได้รับทุนส่งเสริมการศึกษาประเภทที่ 1 เป็นทุนเต็มค่ะ ตอนที่สอบอาจารย์ถามว่า ถ้าไม่ได้ทุนจะเรียนไหม ขวัญก็ตอบว่า เรียนค่ะ แต่คงต้องหางานทำไปด้วยเพราะไม่อยากรบกวนที่บ้านค่ะ ตั้งใจจะเรียนแล้ว ยังไงก็เรียนค่ะ

เพราะอะไรจึงเลือกเรียนสาขาวิชาการจัดการสิ่งแวดล้อม

ขวัญคิดว่าสิ่งแวดล้อมเป็นศาสตร์ที่กว้างและเอามาประยุกต์ใช้ได้อย่างหลากหลายค่ะ เมื่อก่อนเคยคิดว่า สิ่งแวดล้อมคือเรื่องต้นไม้ ป่าไม้ พวกมลพิษต่างๆ เป็นหลัก และออกแนววิทยาศาสตร์มากกว่า แต่ตอนที่เรียนปริญญาโทที่ AIT จึงได้รู้ว่า สิ่งแวดล้อมมันครอบคลุมทุกอย่างจริงๆ และทุกอย่างมันเชื่อมโยงกันไปหมด เช่น จะสร้างสวนสาธารณะ สร้างพื้นที่สีเขียว คุณต้องคำนึงถึงอะไรบ้าง สร้างตรงไหนได้ประโยชน์ต่อเมืองมากที่สุด สร้างอย่างไรคนจะเข้ามาใช้มากที่สุด ต้องดูแลบริหารอย่างไร งบประมาณจากไหน ประชาชนมีส่วนร่วมอย่างไร ระบบการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมจึงสำคัญ

ตอนที่จบปริญญาโท ก็มาทบทวนว่าเราชอบอะไรกันแน่ สุดท้ายเลือกเรียนต่อสาขานี้ เพราะอยากรู้ให้มากขึ้นและลึกขึ้น ไม่ผิดหวังค่ะ ตอนนี้สนุกกับการเรียนมากๆ

ทำวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับอะไร

ศึกษาเกี่ยวกับ การประเมินการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาในอนาคตค่ะ

ภาพรวมของชีวิตการเรียนปริญญาเอกช่วงนี้เป็นอย่างไร

ขวัญเริ่มทำงานที่กระทรวงมหาดไทยตอนเรียนคอร์สเวิร์คหมดค่ะ และเพิ่งได้รับอนุมัติให้ลาเรียนตั้งแต่สัปดาห์ที่ผ่านมา ช่วงก่อนลาเรียนสาหัสสากรรจ์มากค่ะ งานวิจัยหยุดนิ่งแทบไม่มีความก้าวหน้า เหนื่อยล้าจากงานประจำ กลับถึงบ้านก็สุดจะฝืนใจนั่งทำงาน ร่างก็เปื่อย ใจก็ป่วย จนทำให้ตัดสินใจขออนุญาตลาเรียนตามระเบียบของทางราชการ

ช่วงนี้เลยรู้สึกชีวิตดี๊ดี เริ่มกลับมานั่งอ่านงานตัวเอง ใจนิ่งมีสมาธิ ร่างกายพักผ่อนเต็มที่ จากที่เคยเครียด เบื่อ เหนื่อยมาก กลับมีความสุขที่ได้พัฒนางานตัวเองแบบค่อยเป็นค่อยไปค่ะ

เมื่อมาเรียนปริญญาเอกแล้วมีการแบ่งเวลาในชีวิตยังไงบ้าง

ในแต่ละวันขวัญจะเปิดคอมทำงานสองเวลาค่ะ คือสายๆ ประมาณสิบโมงเช้า และก็อีกทีตอนค่ำๆพยายามใช้เวลาหน้าจอคอมให้น้อยที่สุดคือ ครั้งละไม่เกินสองชั่วโมง เวลาที่เหลือก็จะอ่านหนังสือทบทวนงานตัวเอง วางแผนทำงานในวันต่อไป

แต่ก็มีบ้าง ที่เล่นอินเทอร์เน็ตเรื่อยเปื่อย นอนกลางวันบ้าง อะไรบ้างค่ะ ส่วนงานอดิเรก ถ้าอยู่กรุงเทพ ก็มีออกกำลังกายตอนเช้า วิ่ง ปั่นจักรยาน ทำอาหาร ฝึกเล่นดนตรี แต่ถ้ากลับบ้านที่เชียงใหม่ก็ชอบไปออกทริปขี่ม้า เข้าป่า

ช่วยนิยามคำว่า Super Busy ในแบบของนักศึกษาปริญญาเอก

Super Busy คือ ช่วงที่มีเรื่องให้ทำเยอะแยะไปหมดจนไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี ใจเต้นตุ๊บๆ มือสั่นระรัว ใช้ชีวิตอยู่หน้าจอคอมแบบลืมวันลืมคืน ลืมกินลืมนอนค่ะ โอ้ว ไม่นะ ขวัญไม่อยากมีชีวิตแบบนั้นอีกแล้ว ฮ่าๆๆ

คิดว่าสิ่งที่ยากในการเรียนปริญญาเอกคืออะไร

การจัดการกับอารมณ์ค่ะ คือ เราต้องอยู่กับเรื่องเดิมๆทุกวัน ขณะเดียวกันก็มีปัญหาใหม่ๆเข้ามาทุกวันเช่นกัน เป็นปกติที่จะเบื่อ เหนื่อย เซ็ง ท้อ สำหรับขวัญ การจัดการอารมณ์ จึงสำคัญที่สุด รองลงมา ก็คงเป็นการจัดการเวลากับระเบียบวินัยในตัวเอง

คิดว่าทำอย่างไรจึงจะผ่านไปได้

ยึดหลักมัชฌิมาปฏิปทา หรือ ทางสายกลาง พยายามใช้ชีวิตแบบไม่ตึงไม่หย่อนจนเกินไป แต่ก็มีหลุดๆบ้างนะคะ ก็พยายามดึงสติตัวเอง เตือนตัวเองตลอดว่ามี อีกหลายคนที่เค้าอยากจะมาเรียนแบบเรา แต่เค้าไม่มีโอกาส ในเมื่อเราได้โอกาสนี้มาแล้ว ก็ต้องทำให้ดีที่สุด เหนื่อยก็พัก เดี๋ยวค่อยเริ่มใหม่

เมื่อจบปริญญาเอกแล้ว คิดจะทำอะไรเป็นสิ่งแรก

จากเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่ง พอจบปริญญาตรีก็เก็บใบปริญญาใส่กระเป๋ามาตามล่าหาความฝันที่กรุงเทพ ได้ทุนเรียนปริญญาโท จนปัจจุบันกำลังเรียนปริญญาเอก วันนี้มาไกลเหลือเกินค่ะ

ถ้าจบสิ่งแรกที่อยากจะทำเอาพวงมาลัยไปกราบคุณแม่ ครูบาอาจารย์ ผู้บริหารที่ทำงาน และผู้ใหญ่ที่นับถือ ที่ให้โอกาส และสนับสนุนขวัญมาตลอด ให้เวลากับครอบครัว คุณแม่ กัลยาณมิตร และหาโอกาสทำกิจกรรมเพื่อสังคม คืนความรู้สู่สังคมต่อไปค่ะ

ขอบคุณ “ลูกขวัญ” สาวคนเก่งที่มาแบ่งปันคำแนะนำ และประสบการณ์การเรียนปริญญาเอกของเธอกับเราที่นี่ เราเชื่อว่าสิ่งที่เธอเรียนรู้จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อไปแน่นอน ขออวยพรให้ “ลูกขวัญ” ประสบความสำเร็จดังตั้งใจทุกประการ

แขกรับเชิญคนต่อไปจะเป็นใคร ติดตามได้ที่นี่ เร็วๆ นี้