ก็แค่ สุกเอาเผากิน

ก็แค่ ปริญญาชุบตัว

ก็แค่ สถานะทางสังคมที่เอาไว้ข่มผู้อื่น

แต่ “ก็แค่ปริญญาเอก” เป็นเสียงสุดท้ายของผู้ที่สามารถก้าวข้ามทุกอุปสรรคและความท้าทายของเส้นทางปริญญาเอกด้วยหยาดเหงื่อและคราบน้ำตา

ในวันที่เขาเดินมาถึงเส้นชัย และได้ย้อนกลับไปมองประสบการณ์ที่ผ่านมา เขาดีใจที่ระหว่างทาง เขาได้ลงมือทำทุกอย่าง อย่างเต็มที่ด้วยหนึ่งสมอง สองมือ และใจถึงๆ ของตัวเอง

และเมื่อมองไปเบื้องหน้า เขาก็เห็นว่า ชีวิตไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ ยังคงมีเรื่องราวอีกมากมายให้เรียนรู้ และยังต้องหมั่นฝึกฝนและขัดเกลาตัวเองทุกวัน

“ก็แค่ปริญญาเอก” เป็น จุดเล็กๆ ที่วางอยู่บนเส้นกั้นบางๆ ระหว่าง ความภาคภูมิใจในตัวเอง และความสามารถในการปล่อยวางความสำเร็จนั้นลงอย่างเบาๆ

และจุดนั้น คือ จุดเดียวที่มีคุณค่ายิ่งสำหรับการเรียนปริญญาเอก เป็นจุดที่เป็นเป้าหมายสูงสุดของผู้เรียนทุกคน

…ถ้าไม่ได้ลงมือทำด้วยตัวเอง คงไม่สามารถเข้าใจและซาบซึ้งกับคำๆนี้ได้

…การได้มาในแบบที่ไม่ได้ลงมือทำด้วยตัวเอง เป็น การสะท้อนถึงความไม่เคารพ ไม่เชื่อ และไม่ศรัทธาในตัวเองเพียงพอ

…ปริญญาเอกที่ได้มาแบบนั้น ก็คงเป็นได้แค่ปริญญาแบบผิวๆ เผินๆ ที่ไม่มีคุณค่า และ ไม่ยั่งยืน

…มองไปให้สุดทาง คนเหล่านั้น กลับน่าสงสารที่ต้องแบกไว้ซึ่ง ความสำเร็จปลอมๆ ด้วยใจกลวงๆ ที่ไร้ซึ่งความภาคภูมิใจในตัวเองไปตลอดชีวิต

เราขอเป็นกำลังใจให้ผู้กล้าและผู้ที่มีศรัทธาในตัวเองทุกคน ที่ไม่ว่าจะล้มสักกี่ครั้ง ก็ยังลุกขึ้นมาสู้ต่อ

จงพยายามอย่างเต็มที่เถิด และเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เข้าไปแตะและรับเอาประสบการณ์และองค์ความรู้ของปริญญาเอกอย่างแท้จริง

จงเล่นจริงเจ็บจริง ‪‎แบบไม่มีสแตนอิน

เพราะเมื่อถึงวันที่คุณสามารถกล่าวคำว่า “ก็แค่ปริญญาเอก” ได้อย่างเต็มภาคภูมิ

…ขอบอกว่ามัน “ฟิน” สุดๆ ค่ะ

‬