รู้อะไร ไม่สู้ รู้ “วิชา” รู้วิชา ไม่สู้ รู้จัก “ตัวเอง”

รู้จักตัวเอง ไม่สู้ รู้จัก “วิธี” เอาชนะตัวเอง

รู้จัก “วิธี” เอาชนะตัวเอง ไม่สู้ รู้จักการ “ปล่อยวาง” ตัวเอง

ช่วงเวลาของการทำวิจัยระดับปริญญาเอก คือ ช่วงเวลาของการบ่มเพาะ “ความรู้”

ระหว่างการออกตามหา “วิชา” เราจะได้ รู้จัก “ตัวเอง” รู้จัก “วิธี” เอาชนะตัวเอง และ รู้จักการ “ปล่อยวาง” ตัวเอง ด้วย

คุณค่าที่สำคัญอย่างแท้จริงของการศึกษาอยู่ที่ การ “รู้” อย่างลึกซึ้ง ในทั้ง 4 ประเด็นนี้

อย่าไปยึดติด ยึดเหนี่ยว ไว้ที่แค่ รู้ “วิชา”

เพราะการมุ่งแต่รู้ “วิชา” เพียงอย่างเดียว แต่ลืมมองกลับเข้ามาข้างในตัวเอง เป็นความไม่สมดุลของชีวิต

จงพยายามใช้โอกาสที่มีในการยอมรับ ฝึกฝน ขัดเกลา และพัฒนาตัวเอง ในมิติสำคัญภายในด้วย

นอกสนามการเรียนปริญญาเอก….

อาจไม่มีเวทีหรือพื้นที่ ที่จะทำให้เราได้ สานต่อความรู้ ทั้ง 4 เรื่องนี้ อย่างเข้มข้น เท่ากับช่วงระยะเวลาการเรียนปริญญาเอกอีกแล้ว

หรือ

อาจมีเวทีหรือพื้นที่ ที่จะทำให้เราได้ พัฒนาความรู้ ทั้ง 4 เรื่องนี้ อย่างเข้มข้น มากกว่าการเรียนปริญญาเอกก็เป็นได้

ท้ายที่สุด การรู้ แค่ “วิชา” ไม่สามารถทำให้เราฝ่าฟันอุปสรรคความท้าทายของชีวิตไปได้ สิ่งที่จะอยู่กับเราในทุกๆสถานการณ์ของชีวิต คือ ความ “รู้” เกี่ยวกับตัวเอง “วิธี” เอาชนะตัวเอง และ การปล่อยวางตัวเอง