ก่อนสมัครเรียน ลองตอบคำถามที่ว่า จะเรียนปริญญาเอกไปทำไม? เพื่ออะไร? และ เพื่อใคร?

-อยากก้าวหน้าในหน้าที่การงานที่ทำอยู่
-อยากเปลี่ยนอาชีพ เปลี่ยนสายงาน
-อยากให้เจ้านาย/คนในที่ทำงานยอมรับ
-อยากก้าวกระโดดในตำแหน่งหน้าที่การงาน
-แค่เท่ห์ (แต่กินไม่ได้)
-แค่เบื่อ ต้องการความท้าทาย ฯลฯ

‪#‎ระหว่างเรียน‬

เหล่านี้เป็นความจริงที่อาจต้องเผชิญ…

-บริหารเวลาไม่ได้
-งานก็ไม่เดิน
-เรียนก็ไม่ดี
-หมดความมั่นใจทั้งสองทาง
-เพื่อนร่วมงานก็เขม่น แถมเจ้านายก็ด่า
-เงินเดือนก็ไม่ขึ้น/ค่าเล่าเรียนก็ต้องจ่าย
-หน้าตาทรุดโทรม เท่ห์มั้ย?..ไม่แน่ใจ!!
-เบื่อหนักกว่าเดิม…

อย่าเรียนเพื่อหวังให้คนอื่นชื่นชม
อย่าเรียนเพื่อแค่เท่ห์ !!

เพราะในจุดวิกฤต

เป้าหมายเหล่านั้น…
กินไม่ได้ และไม่ช่วยอะไรเลย

‪#‎วิธีก้าวข้าม‬

ถ้าเลือกแล้วว่าจะทำทั้งสองทางคู่ขนานกันไป

ต้องแบ่งเวลา แบ่งค่าใช้จ่าย แบ่งจิตใจ แบ่งการทุ่มเทพลัง ในแต่ละเรื่องอย่างเหมาะสม

จำให้ได้ว่า…

-ที่ทำงานไม่ใช่ที่เขียนธีสิส
-เวลาเขียนธีสิสไม่โทรศัพท์นัดประชุมงาน
-หน้าจอธีสิสไม่เปิด facebook
-หน้าจองานไม่ค้นหา journal

สถานที่ เวลา กิจกรรม จัดสรรให้ถูกเรื่อง ให้เหมาะสม

รับผิดชอบกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เมื่อทำอย่างเต็มที่แล้ว ก็ปล่อยวาง
แค่ไหนแค่นั้น ค่อยว่ากันใหม่

ถ้าวันนี้มีเวลาให้ธีสิสเพียง 30 นาที
ก็เต็มที่กับเวลา 30 นาที ที่มี

พรุ่งนี้มีเวลา 4 ช.ม.
ก็เต็มที่กับ 4 ช.ม. ที่มี

ความรู้สึกของการ “ได้ทำอย่างเต็มที่” “พอใจแล้ว” จะนำมาซึ่งความอิ่มเอม สุขใจ และเป็นพลังบวกที่จะให้งานก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว

ความกระวนกระวาย นู่นก็ “ไม่พอใจ” นั่นก็ “ไม่ได้ทำอย่างเต็มที่” จะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย

ก้าวให้ข้าม…

ถึงแม้จะก้าวไปไม่เร็วนัก แต่รับรองว่าไม่นานจะเห็นผลเป็นชิ้นเป็นอัน จนตัวเองอาจจะประหลาดใจกับผลที่ได้รับก็เป็นได้

‪Credit photo: http://www.sitepoint.com/