คำถาม:

สวัสดีครับ พี่ๆทั้งสอง ผมกำลังเรียนปริญญาเอกทางวิทยาศาสตร์ ตอนนี้มีปัญหาหนักหน่วงในการทำธีสีส แก้ปัญหามานานแล้วไม่ได้สักที จนท้อ ไม่อยากทำ ไม่อยากเรียน จะลาออกแล้วครับ ผมอยากถามว่าพี่ทั้งสองผ่านจุดนี้มายังไงครับ ผมหมดไฟแล้วจริงๆครับ ปัญหาที่หนักหน่วงตอนนี้ มีอยู่ 4 ข้อด้วยกันครับ

1) หาวิธีในการทำแลปไม่ได้ ทำหลายวิธีแล้ว ไม่ได้ผลตามที่ต้องการสักที จนรู้สึกท้อครับ

2) หมดไฟ หมดกำลังใจ เพราะตอนช่วงที่ได้ทุน ได้ใช้พลังที่มีทั้งหมด ทำแลปให้สามารถเขียนรายงานความก้าวหน้าด้วยความรีบเร่ง จนทำรายงานปิดทุนเสร็จครับ และตอนนี้เลยรู้สึกหมดแรงมาก

3) ได้รับแรงกดดันจากทุกคน อาจารย์ที่ปรึกษา อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม โดนดุบ่อยมากครับ

4) ผมชอบเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เช่น ทำไมคนนี้ทำได้ เราทำไม่ได้ อะไรประมาณนี้ ผมรู้นะครับว่ามันไม่ดี พยายามไม่คิดแต่มันเลิกไม่ได้ ร้ายที่สุดถึงกับมองว่าตัวเองไม่ควรเรียนปริญญาเอก ความรู้ไม่ถึง วิเคราะห์ผลไม่ได้ ผมควรทำยังไงให้เลิกคิดดีครับ ผมไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย คิดมากอีกด้วย

คำตอบ:

ท้อ หมดไฟ หมดกำลังใจ หมดแรง กดดัน เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควรกับปริญญาเอก หมดความมั่นใจในตัวเอง และคิดมาก

ปัญหาฟังดูคุ้นๆไหมคะ? สำหรับแอดมินปัญหาเหล่านี้คุ้นมาก อ่านแล้วรู้สึกราวกับได้ย้อนกลับไปในวันที่มืดมิดวันนั้นของตัวเองเลยค่ะ

ก่อนอื่นอยากปลอบใจผู้ที่ถามมาก่อนนะคะว่า “It is perfectly OK not to feel OK.”

ผู้เรียนปริญญาเอกเกือบทุกคนย่อมมีช่วงเวลาแบบนี้นะคะ (ใครไม่เจอ เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก อิอิ..)

ประเด็นสำคัญคือผู้เรียนต้องไม่ติดอยู่กับความรู้สึกแบบนี้นานจนเกินไป

เราต้องสามารถพาตัวเองออกมาจากกับดักและวังวนของความคิดและความรู้สึกด้านลบนี้ให้ได้โดยเร็ว

เราต้องมี ‪#‎Resilience ‪#‎ความยืดหยุ่น ‪#‎ความสามารถในการคืนกลับสู่สภาพเดิม หลังจากถูกโค้ง งอ กด ทับ ยืด ‪#‎ความสามารถในการฟื้นสภาพจากอาการป่วย ผิดหวัง ซึมเศร้า เคราะห์กรรม ความทุกข์ต่างๆนานา

‪#‎เพราะความยืดหยุ่นเป็นส่วนประกอบสำคัญในการเรียนปริญญาเอกให้สำเร็จ

ทุกเหตุการณ์ที่ว่าแย่ ที่ว่าร้าย มันมีที่แย่กว่านี้ ร้ายกว่านี้ และเคยเกิดขึ้นในชีวิตจริงของผู้เรียนปริญญาเอกหลายๆคน

ผู้ที่ยืดหยุ่น กลับคืนสู่สภาพเดิมได้เร็ว เท่านั้น คือ ผู้สำเร็จ

ไม่ว่าจะเป็น

ผลแล็ปล้มเหลว

อาจารย์ที่ปรึกษาขีดฆ่างานด้วยปากกาจนเต็มหน้ากระดาษ (กระทั่งแอบงงว่านั่นคือสงครามกลางเมืองบนกระดาษ หรือมันคืออัลลัย?)

กรรมการวารสารฯปฏิเสธการตีพิมพ์เปเปอร์เป็นครั้งที่ 7

อาจารย์ให้แก้ไขงานด่วนจนต้องล้มเลิกแผนพาครอบครัวไปเที่ยว

หรือ ผลการสอบป้องกันคือผ่านโดยมีเงื่อนไขให้ไปปรับแก้ขนานใหญ่ อาจเป็น กรอบแนวคิดที่ผิดทั้งหมด หรือ ระเบียบวิธีวิจัยที่ผิดทั้งหมด เฮือก !!

เพราะชีวิตจริงปริญญาเอก ไม่ใช่ นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง

Once upon the time…

ที่มีเนื้อหาสั้นๆ คาดเดาเนื้อเรื่องได้ ตัวเอกของเรื่องพบเจอความโหดร้ายหนึ่งครั้ง เอาชนะได้เสมอ และในที่สุด เจ้าชายเจ้าหญิงก็ครองคู่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป…

…and they lived happily ever after.

ผู้เรียนปริญญาเอกจำนวนมาก ไม่ได้มีชีวิตดี๊ดี แบบเจ้าชายเจ้าหญิงในนิทาน

ไม่มีใครสามารถคาดเดา เอาแน่ เอานอน กับ ชีวิตปริญญาเอกได้

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผู้เรียนต้องกังวล จมทุกข์ สังหรณ์ และคอยระแวดระวังกับเหตุการณ์ร้ายๆ ที่หวั่นว่าอาจเกิดขึ้นตลอดเวลา

ความไม่แน่นอนนี้แหละ คือโอกาส ที่ทำให้เราตระหนักรู้ว่า เราจำเป็นจะต้องอยู่ให้มีความสุขในทุกๆวันมากกว่า

เหตุการณ์ตรงหน้าหรือภายภาคหน้าคืออะไรไม่สำคัญ เท่ากับว่า เราจะมี “วิธีจัดการ” กับเหตุการณ์นั้นๆอย่างไรมากกว่า

อยู่ที่เราจะเลือกมองว่า…

ชีวิตปริญญาเอก เต็มไปด้วยประสบการณ์ด้านลบ ที่ทำให้เราท้อ ถอย หมดไฟ และหมดแรง

หรือเราจะเลือกมองว่า ชีวิตปริญญาเอกเต็มไปด้วยประสบการณ์ด้านบวกที่ยาก และเป็นพื้นที่แห่งโอกาสให้เราฝึกฝนความอึด ทรหด ทนทาน

เพราะความยากไม่จำเป็นต้องหมายถึง แย่ เจ็บปวด หรือ ทุกข์ทรมาน เสมอไป

ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ด้านลบ หรือ ประสบการณ์ด้านบวกที่ยาก

ประเด็นสำคัญ คือ เราต้องผ่านประสบการณ์เหล่านี้ไปให้ได้ เพราะถ้าเราผ่านไปได้ ก็เท่ากับว่าเราได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญบทหนึ่งในชีวิต ทักษะต่างๆที่ฝึกฝนมาดีแล้ว อาจจำเป็นต้องนำไปใช้อีกในอนาคต

การผ่านปัญหาไปได้ คือ การเคลียร์ทุกปัญหา เผชิญหน้าทุกเหตุการณ์แบบตัวต่อตัว อย่าเก็บ หมักหมม ดองเค็ม ไว้ในใจ เพราะทุกสิ่งที่ค้างอยู่จะขวางชีวิตเราไม่ให้ไปต่อ

ทุกปัญหาเป็นเรื่อง “ปกติ”

กล้าหาญ ยอมรับ ใช้ทุกปัญหาเป็นฐานในการเสริมสร้างความเจริญเติบโตทางปัญญา อารมณ์ และจิตวิญญาณ

อย่าใช้พลังไปกับการรักษาหน้า รักษาภาพพจน์ อับอาย อัปยศอดสู ทุกข์เพราะให้ความสำคัญกับปัจจัยแวดล้อมภายนอกมากเกินไป

ทุ่มเทพลังงานไปกับการเรียนรู้ เข้าใจปัญหาอย่างลึกซึ้ง หาทางออก เคลียร์ทุกปัญหาแบบแมนๆ

เพราะเมื่อเราผ่านไปได้ เราจะกลายเป็นคนใหม่ที่ฉลาดขึ้น เข้าใจตนเอง เห็นอกเห็นใจผู้อื่น และเข้าใจความหมายของการดำรงอยู่มากขึ้น

วันนี้ หากเจอปัญหา เลือกที่จะท้อ ถอย ล้ม แบนราบ กู่ไม่กลับ หรือ เลือกที่จะกลับฟื้นคืนสู่สภาพเดิมให้ไว

#เพราะความยืดหยุ่นเป็นส่วนประกอบสำคัญในการเรียนปริญญาเอกให้สำเร็จ

‪#‎เพราะชีวิตปริญญาเอกไม่ดี๊ดีเหมือนในนิทาน

 

แอดมินขอขอบคุณสำหรับตัวอย่างคำถามจริงที่หยิบยกขึ้นมาเป็นกรณีศึกษา ขออนุโมทนาบุญในการแชร์เรื่องราว ในกรณีที่หยิบยกเรื่องราวต่างๆทางหลังไมค์ขึ้นมาบนหน้าเพจ แอดมินจะไม่ระบุชื่อ ไม่ระบุสถาบันใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ

Credit photo: http://www.mormontemplepics.com/13069/happilyeverafter