การเรียนปริญญาเอก ไม่ใช่การวิ่งที่พุ่งเป้ามุ่งสู่เส้นชัยเท่านั้น

แต่การเรียนปริญญาเอก คือ การเรียนรู้ที่จะเด้งกระดอนกลับ (ยืดหยุ่น ปรับตัว ฟื้นคืนสภาพได้เร็ว) ในทุกๆการพุ่งไปข้างหน้า

ผู้เรียนปริญญาเอก ต้องทำตัวเสมือนลูกเทนนิสที่ถูกน็อกเข้ากับบอร์ด

ไม่ว่าจะถูกตี ถูกอัด (จนน่วม) สักกี่ครั้ง ลูกเทนนิสก็ยังกลับสู่สภาพเดิม

ไม่ว่าจะต้องเด้งกระดอนกลับสักกี่ครั้ง ลูกเทนนิสก็ยังทะยานพุ่งไปข้างหน้า

ลูกเทนนิสที่คงทน เรียนรู้ที่จะเด้งกระดอนกลับ หน้าๆ หลังๆ อย่างไม่ย่อท้อ คือ ผู้ชนะ

และเมื่อใดที่ผู้เรียนปริญญาเอก เปลี่ยนบทบาทมาเป็นคนจับไม้และตีลูกเทนนิสเข้ากับบอร์ด

คนที่สามารถตีลูกเทนนิสกับบอร์ดได้นาน สม่ำเสมอ ไม่วอกแวก ไม่หมดแรง ไม่ปล่อยมือก่อน คือ ผู้ชนะ

สำหรับการเริ่มต้นในทุกครั้ง ลูกบอลอาจมีออกข้างบ้าง เบาไปบ้าง โด่งไปบ้าง ผู้ตีวิ่งไม่ทันบ้าง และต้องตามเก็บลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แต่เมื่อน็อกไปนานๆ ด้วยความมุมานะ บากบั่น เมื่อพลังงาน สมาธิ จิตใจ จังหวะการเคลื่อนไหวของผู้ตีเริ่มเข้าที่ ทุกการน็อกลูกบอลเข้ากับบอร์ดจะเกิดความแม่นยำขึ้น

ถ้าผู้ตีสังเกตให้ดี จะรู้สึกถึงช่วงเวลาหนึ่งที่ตัวเรากับลูกบอลรวมเป็นหนึ่งเดียว เวลาที่ผู้ตีสามารถควบคุมลูกบอลได้อย่างง่ายๆสบายๆ ทุกจังหวะที่เงื้อมือและตีลงไปที่บอล เกิดความลื่นไหลและลงตัวไปหมด ขณะนั้น ผู้ตีจะรู้สึกสบายใจ สนุก และมีความสุข 

ทุกเสียงที่ลูกบอลกระทบหน้าไม้ คือ ทุกความฟิน ของผู้ตี

ทุกเสียงที่ลูกบอลกระทบบอร์ดดังป๊อก ป๊อก คือ ทุกความปิติ ของผู้ตี

เช่นกัน เมื่อผู้เรียนปริญญาเอกค้นพบช่วงเวลาดังกล่าวที่ผู้เรียนกับงานวิจัยรวมเป็นหนึ่งเดียว งานวิจัยจะลื่นไหล ลงตัว และเปี่ยมไปด้วยความสุข

การเรียนปริญญาเอก ก็คือ การน็อกบอร์ดไปเรื่อยๆๆ มีความสุขในทุกการกระทบ เรียนรู้ว่า ทุกๆการเด้งกระดอนกลับ คือ ความแม่นยำและความเป็นมืออาชีพที่สั่งสมและเพิ่มขึ้นทุกวัน

อย่าออกจากเกมส์การน็อกบอร์ดเพราะท้อ หรือ เบื่อ

ออกจากเกมส์การน็อกบอร์ด เมื่อคุณอิ่มเต็ม พอใจ เอาชนะและควบคุมใจตัวเองได้สำเร็จ เท่านั้น

เพราะชัยชนะที่คุณทำให้กับตัวเองครั้งนี้ คือ ความภูมิใจที่จะแนบแน่นอยู่กับใจคุณไปตราบนานเท่านาน

‪#‎เพจก็แค่ปริญญาเอก‬ ‪#‎JustaPhD‬
Credit photos: http://wakeuphealthy.tumblr.com/;https://twitter.com/niketennis/; http://thoughtjoy.com/;https://www.etsy.com/