คงมีหลายความเห็นเหลือเกิน เมื่อใครๆได้เปิดมาอ่านชื่อเพจของพวกเรา หลายคนอาจคิดว่า ‘ก็แค่ปริญญาเอก’ ช่างเป็นวลีที่ท้าทาย น่าหมั่นไส้เสียจริงๆ ที่หมั่นไส้ก็อาจเพราะไม่ค่อยเห็นด้วยกับการใช้คำว่า ‘ก็แค่’ นำหน้า ‘ปริญญาเอก’ ซึ่งเป็นปริญญาที่หลายๆคนมองว่าสูงสุดและคงยากกว่าจะได้มา ในขณะที่บางคนก็อาจเห็นด้วยกับวลีดังกล่าว เพราะคงเคยเห็นตัวอย่างบุคคลที่ใช้คำนำหน้าว่า ดร. แต่ทำตัวไม่เหมาะสมกับคุณค่าและความศักดิ์สิทธ์ของใบปริญญาที่ได้รับมาเสียเลย

การที่เราสองคนตกลงใจเลือกชื่อ ‘ก็แค่ปริญญาเอก’ มาเป็นชื่อเพจ ก็พอจะมีเหตุผลและมีที่มาอยู่บ้าง… ก่อนอื่นต้องบอกว่า เราสองคนเห็นพ้องต้องกันเสมอ ว่า การเรียนปริญญาเอกเป็นประสบการณ์ที่หนักหน่วงที่สุดในชีวิต เราสองคนผ่านการเดินทางที่โซซัดโซเซพอสมควร  การเดินผ่านเส้นทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบช่างเป็นบทเรียนที่ล้ำค่า หายาก และพวกเราก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายจากชีวิตการเรียนที่ไม่มีอะไรง่ายๆ ณ ตรงนั้น

…และวันหนึ่ง เมื่อเราฝ่าฟันอุปสรรคจนมาถึงปลายทางได้แล้ว บทเรียนที่ยิ่งใหญ่ข้างต้นกลับย่อขนาดเล็กลง เหลือไว้ ‘ก็แค่’ ความทรงจำดีๆ เพราะ…คนเราต้องพบเจอกับบทเรียนใหม่ๆในชีวิตอยู่เสมอ และเราจะหยุดอยู่กับที่ นอนกอดใบปริญญาที่ได้มา โดยไม่ก้าวไปหาบทเรียนใหม่อื่นๆให้กับชีวิตได้อย่างไร

ใบปริญญา เป็นเหมือนเครื่องหมายการันตีคุณภาพสำหรับคนที่เรียนจบว่ามีศักดิ์และสิทธิ์แห่งปริญญานั้นทุกประการ อาจมีใครหลายคนที่คิดว่า ปริญญาเอก เป็นสิ่งสุดยอด สูงค่ากว่าสิ่งใด ในด้านของการศึกษา แต่ ใบปริญญาเอก สำหรับเราสองคน เป็นเพียงแค่ กระดาษแผ่นเดียว

ใช่ค่ะ ปริญญาเอก ก็เป็นแค่ ปริญญาเอก… เราไม่ได้ปฏิเสธว่า ปริญญาใบนี้ไม่ได้นำความปลาบปลื้ม ความภาคภูมิใจมาให้กับเราและครอบครัวอย่างที่สุด แต่สำหรับเราสิ่งที่มีความหมายมากกว่าใบปริญญา ก็คือ ประสบการณ์ในระหว่างเส้นทางที่เดินไปคว้าปริญญามาต่างหาก พ่อกับแม่บอกเราเสมอว่า “พ่อแม่ส่งลูกไปเรียนปริญญาเอก ด้วยความหวังอยากจะให้ลูกได้อะไรมากกว่าปริญญาเพียงแค่ใบเดียว” ในวันที่เราจบการศึกษาปริญญาเอก เราเข้าใจความหมายของประโยคที่พ่อและแม่พูดได้อย่างเต็มหัวใจ เพราะการเรียนปริญญาเอกได้สอนพวกเราในสิ่งที่นอกเหนือจากตำราเรียน ประสบการณ์ที่ท้าทายและอุปสรรคต่างๆ ทำให้เราได้เปิดตามองโลกใบนี้… ในมุมมองใหม่ที่ลึกซึ้งกว่าเดิม…

ในวันนี้เราสามารถพูดคำว่า ก็แค่ปริญญาเอก ออกมาได้ เพราะเราอยู่ในจุดสูงสุดของยอดเขาลูกนี้แล้ว (แต่ชีวิตไม่ได้จบลงแค่นี้ เราสองคนเริ่มมองเห็นยอดเขาลูกใหม่ที่สูงขึ้นกว่าเดิม เมื่อเริ่มชีวิตการทำงาน) และ เมื่อมองย้อนกลับไป ที่พวกเราฝ่าฝันแทบตายกับดุษฎีนิพนธ์ฉบับเดียวของเราตลอดระยะเวลาสี่ห้าปี ความรู้ที่เราได้จากตรงนั้น ในวันนี้ มันก็ไม่ได้มีความสำคัญเท่ากับ การที่วันนี้เราได้รู้ “วิธี” ที่จะหาความรู้นั้นมาได้อย่างไร เพราะวิธีการหาความรู้นี้ต่างหากที่จะติดตัวพวกเราไปเสมออย่างไม่มีวันล้าสมัย

เพราะเราเชื่อว่า ปริญญาเอก ไม่ใช่ เป้าหมายสุดท้าย แต่เป็นเพียงแค่ หนทาง ที่จะพาเรา ไปสู่ เป้าหมายใหม่ๆ ต่อไป ตราบใดที่ทุกคนตระหนักได้ถึงนัยยะสำคัญที่ซ่อนอยู่กับใบปริญญา (ไม่ว่าจะกล่าวถึงการศึกษาในระดับใดก็ตาม) ว่าแท้จริงแล้ว การศึกษา ก็คือ พื้นฐานของชีวิต การเดินทางสู่เป้าหมายของชีวิต เป้าหมายของการดำรงอยู่ และเป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นเรื่องหลังจากนั้น หมั่นถามตัวเองว่า อยากมีชีวิตอยู่อย่างไร อยากทำอะไร และจะนำ การศึกษา ที่ได้รับนี้ ไปประยุกต์ใช้เพื่อบรรลุเป้าหมายของชีวิตนั้นๆ ได้อย่างไร เพราะ การศึกษาที่ดี จะเป็น มรรควิธีที่จะสามารถกระตุ้นให้ผู้เรียน รู้จักที่จะคิดอย่างสร้างสรรค์ รู้จักที่จะเรียนรู้เพื่อพัฒนาตัวเอง พัฒนาคนรอบข้าง และพัฒนาสังคม ในทุกๆมิติอย่างรอบด้าน ควบคู่ไปกับองค์ความรู้ในตำรา (ที่มีวันล้าสมัยและเปลี่ยนแปลง) และนี่แหละมั๊ง..คือ ความสำคัญของการศึกษา ที่น่าจะตอบคำถามหลายๆคนได้ว่า เราเรียนกันไปเพื่ออะไร?

เราอยากจะบอกใครหลายๆคนว่า เมื่อวันที่คุณเดินถึงจุดหมาย สามารถไขว่คว้าปริญญาเอกมาได้แล้ว คุณจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งกับวลีที่ว่า ‘ก็แค่ปริญญาเอก’ เหมือนอย่างที่เราเข้าใจ เพราะเราเชื่อว่า ไม่ช้าก็เร็ว จะถึงเวลาของคุณที่จะตะโกนออกมาดังๆ บ้างว่า เฮ้อ ‘‘ก็แค่ปริญญาเอก’…

Credit: photo from https://www.etsy.com/…/trust-me-im-a-doctor-coffee-mug-funny